Eiland

Ik zie gevlochten takjes groeien
tot mand gevuld met verenpluis
de architecten zijn twee kauwen
die bezield een wiegje bouwen
in de oude Linde voor mijn huis

het tweetal is verliefd verloren
en treedt voortbestaan in lusten
tot de plicht die aan hun beidjes
gesteld wordt als er broze eitjes
in ’t warme liefdesnestje rusten

de boom verwondert zich in stilte
buigt haar groene lover in ontzag
zorgzaam over het prille leven
dat in haar armen werd gedreven
op die zomers mooie lentedag