De wind fluit waarderend
verrast kijk je op
leeftijd kent klankloze plooien
al jaren
maar onder zijn strelingen
waan jij je in
en vooral als de blozende jeugd
op jouw wangen
de bomen, ze krommen en zwaaien je toe
je hoort ze bekommerend fluisteren
lijkt het
als 't stormen dan bulderend
jouw buigen barst
lispelt het loof nog: och
ze was zo moe
Reactie plaatsen
Reacties