De avond draagt het licht al
naar de nacht wanneer ik
me te rusten leg en wacht
zoals een vogel
die van vluchten moe
de stille vleugels
niet meer wil ontvouwen
tot vervlogen leven
me als een zucht verlaat
mijn ziel verrijst
in ademloos vertrouwen
Stille vleugels
Reactie plaatsen
Reacties