Als de leegte zich vult
met stervend geklater
van wegebbend water
in vogelzang gehuld
als het Avé gestreeld
van harpsnaren glijdt
gevoelig openrijt
wat nog niet was geheeld
als stilte schreeuwt
en niets anders kan
omarm me dan
« Vorige Stille vleugels Ga maar Volgende »
Reactie plaatsen
Reacties